Zaginione Królestwo ...

[Artur Rogóż]

Co sądzicie na temat zaginionego królestwa Daniela Halickiego? Czy Daniel Halicki był rzeczywiście wnukiem Bolesława Krzywoustego? Co się stało z jego królestwem i jego skarbami?

[Otton III]

Daniel Halicki był prawnukiem Bolesława Krzywoustego, a nie wnukiem.

[Artur Rogóż]

Daniel Halicki był prawnukiem Bolesława Krzywoustego, a nie wnukiem.

Ups mój błąd. Zgadza się uważa się go za prawnuka Bolesława Krzywoustego? Ale czy na pewno nim był? A co z tropem prowadzącym do Bizancjum?

[historyk]

Daniel Halicki był prawnukiem Bolesława Krzywoustego, a nie wnukiem.

Ups mój błąd. Zgadza się uważa się go za prawnuka Bolesława Krzywoustego? Ale czy na pewno nim był? A co z tropem prowadzącym do Bizancjum?

Istnieją cztery hipotezy dotyczące pochodzenia matki Daniela:
1. z dworu Piastów
2. Węgier
3. Kijów
4. Bizancjum (Grecja)
Dużo zwolenników ma hipoteza nr 4.
Natomiast babką Daniela była Agnieszka Bolesławówna, córka Bolesława Krzywoustego.

[asda]

Z wiki o Danielu:

Został księciem całego Wołynia w 1228 i halickim ostatecznie - po dramatycznych perypetiach - w 1245 r. Zjednoczył na nowo ziemie Rusi Halicko-Wołyńskiej, którymi rządził ze swej rezydencji w Chełmie. Legenda głosi, że około 1251 założył obronny gród Lwów, nazwany od imienia jego syna Lwa. Poślubił w 1217 r. Annę (zm. ok. 1241 - 1245 r.), córkę Mścisława Mścisławowicza zwanego Udatnym (Udałym), jednego z najbarwniejszych Rurykowiczów 1 poł. XIII w., księcia m.in. Nowogrodu Wielkiego i Halicza. Potem, po jej śmierci pojął córkę kunigasa litewskiego Dowsprunka, a więc bratanicę późniejszego króla Litwy Mendoga.

Daniel w początkach 1228 roku opanował księstwo łuckie w ten sposób jednocząc w swych rękach praktycznie cały Wołyń, a w 1238 osiadł w Haliczu. Na krótko zajął Kijów w 1239 roku, lecz musiał stamtąd uchodzić podczas najazdu tatarskiego w 1240 roku. Podczas tego najazdu Daniel musiał uciekać na Węgry, a później na Mazowsze. Terytorium jego księstwa zostało bardzo zniszczone. Spalono m.in. Kijów i Halicz. W 1245 roku sprzymierzony z Konradem I Mazowieckim i Mendogiem Daniel pokonał pod Jarosławiem Rościsława Michajłowicza wspomaganego przez wojska węgierskie (dowodzone przez wojewodę Filię) i oddziały Bolesława Wstydliwego. W tym samym 1245 roku Daniela wezwano do Złotej Ordy, której zwierzchność został zmuszony uznać.

W 1248 r. do Daniela zwrócili się z prośbą o pomoc litewscy kunigasi Towtywił, Edywid i Wikint, pozostający w konflikcie ze swym krewniakiem Mendogiem. Zaczęła się trwająca do 1254 r. wojna pomiędzy państwem Romanowiczów a siłami sprzyjającymi Mendogowi (w tym zakonem inflanckim). Zakończyła się ona kompromisem, korzystnym jednak dla Rusi Halicko - Wołyńskiej. Syn Daniela Roman otrzymał we władanie Ruś Czarną. Miał jednak pozostawać w jakiejś formie zależności od Mendoga. Istotną rolę w polityce Daniela odgrywały kontakty z zachodnimi sąsiadami, przede wszystkim z Węgrami, Małopolską i Mazowszem. W latach 1252 - 1253 Daniel zaangażował się po stronie króla Węgier Beli IV w wojnę o sukcesję austriacką po Babenbergach. W 1253 wojska ruskie, małopolskie i oddziały z ks. opolskiego najechały Opawę. Daniel podjął też próby zorganizowania wspólnej z kurią papieską krucjaty do walki z Tatarami, sprawującymi zwierzchność nad Rusią. Otrzymał od Opizona legata papieża Innocentego IV koronę królewską, którą założył w Drohiczynie w końcu 1253 lub początku 1254 roku. Do zawarcia unii kościelnej jednak nie doszło. Daniel zamierzał rozpocząć wojnę z Mongołami, jednak to oni pierwsi zaatakowali. W 1258 r. wódz mongolski Burundaj nakazał Romanowiczom wziąć udział w wyprawie na Litwę. Fakt ten wykorzystał Mendog, by zerwać porozumienie z Danielem zawarte w 1254 r. W 1259 r. Burundaj pojawił się na Rusi Halicko - Wołyńskiej ponownie. Nakazał on wówczas Romanowiczom jako swym poddanym zniszczenie umocnień szeregu grodów, w tym Włodzimierza i Lwowa. Nie chcąc wpaść w ręce najeźdźców Daniel uciekł na Węgry. Burundaj zaś zmusił pozostałych Romanowiczów do wzięcia udziału w wyprawie na Małopolskę. Miała ona między innymi na celu rozbić sojusz między Romanowiczami a Bolesławem Wstydliwym. Plan ten jednak się Mongołom nie powiódł. W 1263 roku Daniel wraz z synami Lwem i Szwarnem oraz Wasylko Romanowicz wraz z synem Włodzimierzem spotkali się w Tarnawie z księciem polskim Bolesławem Wstydliwym, aby "uczynić radę o ziemi lackiej i ruskiej". Daniel zmarł w 1264 roku. Pochowany został w cerkwi katedralnej w Chełmie.

Synami Daniela z pierwszego małżeństwa byli: Herakliusz, Lew, Roman, Mścisław i Szwarno; córkami: Anastazja? wydana zimą 1250/1251 r. za Andrzeja Jarosławowicza włodzimiersko-suzdalskiego oraz Zofia?, żona jednego z reprezentantów Schwarzburgów, hrabiowskiego rodu z Turyngii (prawdopodobnie Henryka V von Schwarzburg - Blankenburg). Wątpliwe jest pochodzenie od Daniela i Anny Perejasławy, żony księcia mazowieckiego Siemowita I Konradowica. Z drugiego związku, zawartego z nieznanego imienia córką kunigasa litewskiego Dowsprunka, Daniel doczekał się syna Mścisława (II).

[bartek]

Czytałem o tym w nowym Focus Historia