Dobrogost z Nowego Dworu h. Nałęcz

[Artur Rogóż]

Dobrogost z Nowego Dworu herbu Nałęcz ( zm. 1402) – biskup poznański i arcybiskup gnieźnieński.

Był doktorem prawa na Uniwersytecie w Padwie. W latach 1368-1374 był kanclerzem na dworze księcia mazowieckiego Siemowita III. 16 kwietnia 1382, pod presją Siemowita, który obległ kapitułę zebraną na zamku w Łowiczu, został wybrany arcybiskupem gnieźnieńskim. Jednak na rozkaz króla Ludwika Węgierskiego został uwięziony w drodze do Rzymu w Treviso. Pewne znaczenie miał tu też konflikt Grzymalitów z Nałęczami w Wielkopolsce, gdy Dobrogost jako Nałęcz znalazł się w obozie przeciwników monarchy. W czerwcu 1384 władca nadał mu jednak biskupstwo poznańskie. Wyjechał z misją dyplomatyczną do papieża, której efektem było wydanie 17 kwietnia 1388 przez Urbana VI bulli, w której uznawał Władysława Jagiełłę za princeps christianissimus (władcę najbardziej chrześcijańskiego). Bullą z 12 marca 1388 papież mianował Dobrogosta swoim legatem, powierzając mu misję utworzenia biskupstwa wileńskiego. W nagrodę po 17 maja 1394 został arcybiskupem gnieźnieńskim. W latach 1386 i 1394 był kolektorem papieskim. W 1400 odprawił synod archidiecezjalny w Łęczycy. W tym też roku udzielił ślubu Jagielle i Annie Cylejskiej, których też ukoronował.