Benedykt Izdbieński

[Artur Rogóż]

Benedykt Izdbieński herbu Poraj (ur. 1488 – zm. 18 stycznia 1553 w Ciążeniu) – biskup poznański od 25 czerwca 1546, biskup kamieniecki od 1545, działacz kontrreformacji.

Od 1505 studiował na Akademii Krakowskiej, od 1520 odbył studia na uniwersytecie w Padwie. W 1509 został notariuszem konsystorza gnieźnieńskiego. W 1517 został kanonikiem poznańskim, w 1525 gnieźnieńskim, w 1527 krakowskim. Mianowany wikariuszem biskupa krakowskiego Piotra Gamrata. W 1538 został kanclerzem kurii gnieźnieńskiej, a w 1540 koadiutorem scholasterii krakowskiej. W 1541 był generalnym prokuratorem kapituły krakowskiej. Już jako biskup poznański uzyskał od papieża prawo do sądzenia w procesach kryminalnych i podpisywania wyroków śmierci. W 1548 uzyskał od króla Zygmunta Augusta mandat przeciwko braciom czeskim, nakazujący im opuszczenie terytorium I Rzeczypospolitej.