Zygmunt Kiejstutowicz

[Artur Rogóż]

Zygmunt I Kiejstutowicz, lit. Žygimantas Kęstutaitis (ur. ok. 1365, zm. 20 marca 1440 w Trokach) – wielki książę litewski w latach 1432-1440, książę możajski od 1383, książę Rusi Czarnej w latach 1390-1440.

Był synem Kiejstuta i Biruty. 14 czerwca 1384 roku zastrzeżono, że ziemie po Witoldzie odziedziczy właśnie Zygmunt. Chrzest przyjął 18 lutego 1386 roku w Krakowie. W styczniu 1390 roku został przekazany Krzyżakom przez Witolda w charakterze zakładnika (oprócz Zygmunta los ten spotkał jego brata Towciłła, siostrę Ryngałłę oraz Annę, żonę Witolda). W styczniu 1397 roku poseł Wacława IV Luksemburskiego domagał się od Krzyżaków, aby albo przekazali mu Zygmunta, albo go uwolnili. Wielki mistrz Konrad von Jungingen odmówił spełnienia tych żądań. Był jednym z świadków traktatu pokojowego, który Witold zawarł z Krzyżakami 12 października 1398 roku na wyspie Salin. 1 września 1432 roku w wyniku zamachu stanu pozbawił władzy Świdrygiełłę i został wielkim księciem litewskim. 27 lutego 1434 roku w Grodnie odnowił zapisy złączenia i poddania Litwy Koronie. 6 maja 1434 roku zrównał w prawach bojarów litewskich i ruskich. 1 września 1435 roku wojska polsko-litewskie pod wodza Jan z Kobylan i księcia Zygmunta stoczyły zwycięską bitwę pod Wiłkomierzem. Zginął zamordowany przez zwolenników Świdrygiełły.

Zygmunt Kiejstutowicz był co najmniej dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się z nieznaną z imienia córką kniazia Andrzeja Odyncewa, po raz drugi poślubił w styczniu 1416 nieznaną z imienia kobietę, która zmarła przed połową 1434, gdy Zygmunt planował kolejne małżeństwo, które nie zostało zawarte. Jego dzieci to Michał Bolesław Zygmuntowicz i Jadwiga.
Bibliografia

* Tęgowski J., Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań - Wrocław 1999.