Gniewosz z Dalewic (zm. 1406)

[Artur Rogóż]

Gniewosz z Dalewic (w źródłach również z Dalowic, Ćmielowa, Wronowa) (ur. ok. poł. XIV w. - zm. 1406), rycerz polski, podkomorzy krakowski, kasztelan sandomierski.

Pochodził ze średniozamożnego małopolskiego rodu herbu Kościesza (Strzegomia). W 1378 r. pojawił się w służbie Władysława Opolczyka, wówczas węgierskiego namiestnika Rusi Halickiej, wiążąc się na kilka lat ze śląskim Piastowiczem. W 1385 r. znajdował się w orszaku Opolczyka przybywającego z Węgier do Krakowa aby dopilnować w imieniu królowych Elżbiety i Marii małżeństwa królowej Jadwigi z Wilhelmem. Gniewosz brał aktywny udział w tych staraniach. To on najprawdopodobniej sprowadził, na polecenie księcia Władysława, Wilhelma do Krakowa latem 1385 r. i gościł go w swoim dworze pod Wawelem w okolicach baszty Legackiej (dziś ul. Senacka, teren Muzeum Archeologicznego) gdy narzeczony nie został wpuszczony na zamek przez małopolskich panów sprzyjających Jagielle.