Jan z Sienna

[Artur Rogóż]

Jan z Sienna, Jan Otha de Przeperow, Jan z Chotcza (ur. Sienno, zm. przed 1477) – podkomorzy przemyski, starosta sandomierski, kasztelan lwowski, wojewoda ruski, syn Dobiesława na Oleśnicy herbu Dębno iKatarzyna Oleśnicka, córki podskarbiego koronnego Dymitra z Goraja. Był stryjecznym bratem kardynała Zbigniewa Oleśnickiego.

Jan z Sienna wyróżnił się w wojnie Władysława Jagiełły ze Świdrygiełłą (otrzymał za to odebrany Świdrygielle zamek w Olesku). Po walkach polsko-litewskich o Olesko w latach 1382-1432, król Władysław nadał gród; rycerzowi Janowi z Sienna za zasługi wojenne.

Był też założycielem Złoczowa (1442) w województwie ruskim. Jego rodzina stała się jedną ze znamienitszych na południowo-wschodnich Kresach I Rzeczypospolitej. Miał dziesięcioro braci, wśród nich Jakuba, biskupa krakowskiego a następnie arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski. Zmarł przed rokiem 1477. Pozostawił pięciu synów: ks.Dobiesława Sienieńskiego , ks. Zygmunta Sienieńskiego , Pawła Piotra Sienieńskiego i Jana Sienieńskiego.