Wojciech Jastrzębiec herbu własnego

[Artur Rogóż]

Wojciech Jastrzębiec herbu własnego - ur. ok. 1362 w Łubnicach, zm. 1436 w Mnichowicach - arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski od 1423-1436, biskup krakowski 1412-1423 i poznański 1399-1412, kanclerz koronny.

Po ukończeniu Seminarium w Krakowie w 1384 otrzymał święcenia kapłańskie.

Pracował na dworze Władysława Jagiełły, kanclerz królowej Jadwigi. W 1399 w imieniu papieża Bonifacego IX trzymał do chrztu córkę Władysława Jagiełły i Jadwigi - Elzbietę.

W latach 1404 i 1408 był rozjemcą w sporach z Krzyżakami.

W 1416 postawił w Rytwianach piekny zamek oraz kościółek modrzewiowy św. Wojciecha. W 1421 obsadził paulinów w Klasztorze w Łubnicach.

25 lipca 1434 koronował w katedrze wawelskiej Władysława III Warneńczyka na króla Polski.

Na dworze biskupim w Krakowie, posiadał licznych dworzan, m.in: Jakuba Szydłowieckiego.

Autor traktatów teologiczno-prawnych.

W 1422 roku według Jana Długosza biskup założył małe miasto nieopodal Szydłowca nazwanę od jego imienia Jastrząb.

Brał udział w zawarciu pokoju z Krzyżakami nad jeziorem Melno w 1422 i w Brześciu Kujawskim w 1435.

Został pochowany w kapitularzu części przykościelnej klasztoru w Beszowej.
Bibliografia

* Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, ISBN 83-211-1311-7, Warszawa 2000.
* Grażyna Lichończak-Nurek, Wojciech Jastrzębiec (ok. 1362-1436), duchowny i mąż stanu (praca doktorska).
* Maciej Zarębski, Regionalny słownik biograficzny, Staszów, "Ziemia Staszowska", kwartalnik społeczno-kulturalny, nr 2, 1990