Stanisław Witwicki

[Artur Rogóż]

Bp Stanisław Jan Witwicki (ur. ok. 1630 roku w Smolniku, zm. 4 marca 1698 w Warszawie) – polski duchowny katolicki, biskup łucki i poznański.

Biografia

Nauki pobierał w Lubińskim i Braniewskim kolegiach jezuickich, a następnie podjął studia w Rzymie i Paryżu, po ukończeniu których przyjął święcenia kapłańskie. Został sekretarzem króla Jana II Kazimierza Wazy, pełnił też obowiązki kanonika gnieźnieńskiego, proboszcza-infułata ołyckiego i był opatem komendatoryjnym płockim.

12 czerwca 1679 roku prekonizowany został na ordynariusza kijowskiego, a od 25 maja 1682 został przeniesiony na biskupstwo łuckie. W 1685 roku założył Seminarium Duchowne w Janowie Podlaskim.

12 stycznia 1688 roku został biskupem Poznania. W rok później przeprowadził synod[1].

Miał olbrzymie zasługi w rozwoju zakonu Trynitarzy w Polsce[2].

13 listopada 1697 roku, zgodnie z prawem kanonicznym uznał wizerunek Matki Bożej Skrzatuskiej za cudowny[3].

Zmarł w Warszawie (Warszawa należała do diecezji poznańskiej), a jego zwłoki spoczęły w kolegiacie św. Jana Chrzciciela.


Przypisy

1. ↑ Wykaz synodów
2. ↑ Zakon Przenajświętszej Trójcy
3. ↑ Skrzatusz

Źródła

* Krzysztof Rafał Prokop: Sylwetki biskupów łuckich. Biały Dunajec: Ostróg : "Wołanie z Wołynia", 2001. ISBN 83-911918-7-7.