Józef Wandalin Mniszech

[Artur Rogóż]

Józef Wandalin Mniszech herbu Mniszech (ur. w 1670, zm. w 1747) – marszałek wielki koronny od 1713, marszałek nadworny litewski od 1706, kasztelan krakowski od 1742, generał artylerii litewskiej w latach 1701–1706, starosta sanocki, jaworowski, gołąbski, rohatyński.

Jego ojcem był; Jerzy Jan Wandalin Mniszech (zm. 1693) – bratanek carowej Maryny Mniszchówny – starosta sanocki, wojewoda wołyński, poseł.

Józef Wandalin Mniszech poślubił (przed 1694 r.) córkę księcia Szymona Karola Ogińskiego (1619–1699) – miecznika litewskiego i Teodory Korsak; ks. Elenorę Ogińską.

I z tego związku miał; Teresę Mniszech (1694–1746) poślubioną przez Jana Franciszka Stadnickiego i po 1717 r. wziął z nią ślub Józef Lubomirski.

Józef Wandalin Mniszech wziął ponownie ślub z Konstancją Tarło i miał czworo dzieci; Jerzego Augusta Mniszcha (1715–1778), Jana Karola Mniszcha (1716–1759), Elżbietę Mniszech (zm.1746) i Ludwikę Mniszech (1712–1785).

Józef Wandalin Mniszech był bliskim współpracownikiem króla Augusta II, potem pobierał stałą pensję rosyjską. W czasie bezkrólewia w 1733 r. zwolennik kandydatury Stanisława Leszczyńskiego, potem poparł Augusta III.

Odznaczony Orderem Orła Białego, jak również rosyjskim Orderem św. Andrzeja Powołańca w 1742 roku[1].
Przypisy

1. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 143.