Jan Krysiński

[Otton III]

Jan Krysiński (ur. 1770 Warszawa - zm. 1840 Warszawa). Brat gen. Franciszka Krysińskiego. Generał brygady powstania listopadowego.

Życiorys
Mimo polskobrzmiącego nazwiska wywodził się z żydowskiej grupy religijnej frankistów, spolszczonej w końcu XVI wieku.

Służbę wojskową rozpoczął w 1791 w korpusie inżynierów koronnych. Nobilitowany w 1793. Uczestnik wojny przeciwko interwencji rosyjskiej w 1792. Walczył w powstaniu kościuszkowskim 1794. Krótko potem służył w Legionach Polskich we Włoszech. Od 1807 w stopniu kapitana w Armii Księstwa Warszawskiego. Jako szef batalionu walczył w 1809 przeciwko najazdowi Austriaków.

Kampanię moskiewską 1812 odbył jako major pułku artylerii konnej. W 1813 bronił twierdzy Modlin.

Od 1815 w Armii Królestwa Polskiego w stopniu pułkownika. Początkowo pełniący obowiązki dowódcy Brygady Artylerii. W latach 1820 - 1830 szef rachunkowości Dyrekcji Artylerii.

Po wybuchu powstania listopadowego uczestniczył w fortyfikowaniu Warszawy, potem komendant twierdzy Zamość. Uzyskał w czerwcu 1831 awans na generała brygady. Jako komendant twierdz pokazał swój talent dowódczy i organizatorski. Kapitulował w Zamościu po uporczywej obronie.

Konsekwencji za udział w powstaniu nie poniósł w uznaniu żołnierskiej postawy. Po klęsce powstania powrócił do Warszawy, gdzie zmarł.

Był odznaczony Orderem Virtuti Militari, Orderem Świętej Anny II klasy.