Jerzy Dobrodzicki

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Jerzy Dobrodzicki

Post autor: Artur Rogóż »

Jerzy Kazimierz Dobrodzicki (ur. 14 grudnia 1884 Wadowice, zm. 15 listopada 1934 Warszawa) – oficer austriackiej piechoty, generał brygady Wojska Polskiego.

Od 1905 oficer zawodowy austriackiej piechoty. Był aktywnym członkiem Związku Walki Czynnej w 1908 nawiązał kontakt ze Związkiem Strzeleckim - instruktor szkolenia bojowego .

W I wojnie światowej walczył na froncie rosyjskim, dowódca kompanii i batalionu. W 1915 r. czynił starania o przeniesienie do I Bryg. Legionów, gdzie służył jako brat Adam. Dopiero w grudniu 1916 r. otrzymał przydział do 6 pp Leg, w Zambrowie i Ostrowi Maz. jako in­struktor. Po kryzysie przysięgowym powrócił w szeregi austriackiego puł­ku, z którym trafił na front włoski. W walczących oddziałach nad rzeką Piawą było wielu Polaków-legionistów, wśród których Dobrodzicki utwo­rzył komórkę POW. Jako politycznie podejrzany został wycofany z frontu do Bochni, gdzie doczekał rozbrojenia Austriaków, sam czynnie w nim uczestnicząc. Generał Roją, organizator WP na terenie Galicji, mianował go majorem i polecił zorganizować w Bochni i okolicy późniejszy 2 Pułk Strzelców Podhalańskich, którego dowódcą został Dobrodzicki. Na front wojny polsko-ukraińskiej wyruszył jako dowódca baonu 2 Pułk Strzelców Podhalańskich. Zweryfikowany jako pułkownik ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W wojnie polsko-bolszewickiej dowódca 5 pułku piechoty i 1 Brygady Piechoty Legionów. W l. 1921 - 1926 dowódca 1 pułku strzelców pieszych, potem dowódca piechoty dywizyjnej 18 Dywizji Piechoty i zastępca dowódcy Okręgu Korpusu III Grodno. Generał brygady z 1 stycznia 1929. Grudzień 1929 - listopad 1934 dowódca Okręgu Korpusu II Lublin.

Pochowany na Cmentarzu powązkowskim.

Odznaczenia: Virtuti Militari, Polonia Restituta 3 kl., Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych czterokrotnie, Krzyż Zasługi złoty.


Źródła

* T. Kryska Karski S. Żurakowski Generałowie Polski niepodległej wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991
* P. Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks' Pruszków 1998.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”