Tadeusz Klimecki

[Warka]

Tadeusz Apolinary Klimecki (ur. 23 listopada 1895 w Tarnowie, zginął w nocy 4 lipca 1943 w Gibraltarze, razem z gen. Władysławem Sikorskim) – porucznik Cesarskiej i Królewskiej Armii, generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys
Młodość i służba w C. i K. Armii
Ukończył gimnazjum w Jaśle. Studiował prawo w Krakowie i działał w organizacjach niepodległościowych. W 1914 żołnierz Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski. Pod koniec I wojny światowej walczył jako dowódca kompanii.

Służba w Wojsku Polskim
Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. w okresie listopad 1918 – października 1925 dowódca kompanii i batalionu w 16 Pułku Piechoty w Tarnowie. W czasie wojny z bolszewikami przez pięć dni dowodził swoją jednostką (31.VII-4.VIII.1920). Od października 1925 – października 1927 słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Październik 1927 – 1930 szef sztabu 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu, 1930 -1934 wykładowca taktyki a potem kierownik katedry taktyki Wyższej Szkoły Wojennej. W l. 1934 – 1936 zastępca dowódcy 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach, 1936 – 1938 dowódca 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, 1938 – wrzesień 1939 kierownik kursu w Wyższej Szkole Wojennej. We wrześniu 1939 w Oddziale III Sztabu Naczelnego Wodza na stanowisku szefa Wydziału Operacyjnego.

Po kampanii wrześniowej przedostaje sie do Francji. Grudzień 1939 – czerwiec 1940 szef Oddziału III Sztabu Naczelnego Wodza we Francji, lipiec 1940 – lipiec 1943 szef Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Zginął w katastrofie lotniczej, pochowany na cmentarzu Polskich Lotników w Newark, pod Lincoln, Anglia.

Ekshumacja i badania w 2010
W grudniu 2010 ramach śledztwa Instytutu Pamięci Narodowej dokonano ekshumacji poległych w katastrofie w Gibraltarze oficerów, w celu przeprowadzenia badań w Zakładzie Medycyny Sądowej Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[1].

Awanse służbowe
kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919
major – ze starszeństwem z 1 lipca 1925
podpułkownik – ze starszeństwem z 1 stycznia 1931
pułkownik – ze starszeństwem z 19 marca 1938
generał brygady – ze starszeństwem z 6 lutego 1941
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych
Przypisy
↑ Rozpoczęto badania szczątków ofiar katastrofy gibraltarskiej (pol.). [dostęp 2010-12-04].
Bibliografia
T. Kryska Karski S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991.
H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 1, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998