Stanisław Kuniczak

[Artur Rogóż]

Stanisław Bronisław Kuniczak (ur. 15 października 1900 we Lwowie, zm. 14 maja 1974 w Londynie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

W okresie lipiec 1916 - luty 1918 w Legionach Polskich w artylerii II Brygady i Polskiego Korpusu Posiłkowego. Po bitwie pod Rarańczą internowany w Huszt, wcielony do Cesarskiej i Królewskiej Armii, i wysłany na front włoski.

W listopadzie 1918 brał udział w obronie Lwowa po czym pełnił służbę w Szkole Podchorążych Artylerii i 1 Pułku Artylerii Polowej Legionów (do grudnia 1920 r.). W latach 1920-1924 pełnił służbę w 29 Pułku Artylerii Polowej w Grodnie, a w latach 1924-1933 w 5 Pułku Artylerii Lekkiej we Lwowie. W latach 1933-1935 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu studiów do 1938 r. kierował Ekspozyturą Nr IV Oddziału II Sztabu Głównego WP w Katowicach. W 1938 kierował placówką wywiadowczą "Boruta" w Wiedniu. Po Anschlussie Austrii aresztowany przez Gestapo. Uwolniony na prośbę rządu polskiego, oficjalnie na prośbę władz niemieckich. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. pełnił służbę w Oddziale II w Sztabu Armii "Kraków".

Po kampanii wrześniowej przedostał się przez Rumunię do Francji i przyjęty został do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Luty - czerwiec 1940 staż w armii francuskiej. Lipiec 1940 - grudzień 1943 Oddział II, potem Oddział VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Od grudnia 1943 r. do maja 1944 r. był wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej w Szkocji, a od maja 1944 r. do lutego 1945 r. szefem Oddziału III Operacyjnego Sztabu I Korpusu Polskiego. W lutym 1945 r. mianowany został zastępcą dowódcy 14 Pułku Artylerii Lekkiej 4 Dywizji Piechoty.

Po demobilizacji osiadł w Londynie, gdzie zmarł. Przez wiele lat prezes koła Lwowian w Londynie. 4 maja 1972 r. Prezydent RP August Zaleskiego awansował na generała brygady.
Awanse służbowe

* porucznik - 1 grudnia 1920 r.
* kapitan - ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 r.
* major - ze starszeństwem 3 maja 1940 r.
* podpułkownik - 1 marca 1944 r.
* pułkownik - 15 sierpnia 1964 r.
* generał brygady - 4 maja 1972 r.

Ordery i odznaczenia

* Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
* Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia

* Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, s. 118.
* H. P Kosk Generalicja polska t. 1 wyd.: Oficna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.