Marian Turkowski

Obszerny opis dziejów całości życia oraz dokonań wybitnej postaci.
Artur Rogóż
Administrator
Posty: 4635
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 maja 2010, 04:01
Kontakt:

Marian Turkowski

Post autor: Artur Rogóż »

Marian Turkowski (ur. 28 lipca 1894 w Iwkowej w pow. brzeskim, zm. 13 grudnia 1948 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.


Po ukończeniu gimnazjum w Bochni, rozpoczyna naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstępuje do Legionów. Żołnierz 2, potem 3 Pułku Piechoty Legionów. W 1916 ranny podczas bitwy pod Kostiuchnówką, dostaje się do niewoli rosyjskiej. Uciekł z niej w 1917 i służył w II Korpusie Polskim w Rosji. Porucznik z 1917, walczył w bitwie pod Kaniowem.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim. Od stycznia 1919 w Białostockim Pułku Strzelców (przemianowanym 12 października 1921 r. na 79 Pułk Piechoty) – od dowódcy kompanii do zastępcy dowódcy pułku. Major z kwietnia 1919. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, jako dowódca 79 Pułku Piechoty. Dostał się do niewoli litewskiej. W okresie międzywojennym kolejno:

* dowódca 79 Pułku Strzelców Słonimskich im. Lwa Sapiehy w Słonimiu do VI.1933
* dowódca piechoty dywizyjnej 27 Dywizji Piechoty w Kowlu od VI.1933
* komendant Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie 1935-1938
* dowódca 3 Dywizji Piechoty Legionów w Zamościu od 5 maja 1938

W kampanii wrześniowej dowodził 3 DPLeg. w składzie Grupy Operacyjnej gen. Skwarczyńskiego. W trakcie bitwy pod Iłżą 8 września ranny, dostał się do niewoli niemieckiej. Po wyjściu ze szpitala trafił do obozu jenieckiego Murnau.

Po uwolnieniu z niewoli w 1945 wrócił do kraju i wstąpił do LWP. Pełnił funkcje kierownicze w Ministerstwie Obrony Narodowej – szef Departamentu Piechoty i Kawalerii, a później został dowódcą 7 Dywizji Piechoty. Generał brygady z 1946. Przeniesiony w stan spoczynku 30 września 1948 z powodu stanu zdrowia, wkrótce zmarł. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Powązki.
Awanse służbowe

* chorąży - 18 stycznia 1915 r.
* podporucznik – 25 czerwca 1915 r.
* porucznik – 1917 r.
* kapitan – 1919 r.
* major – zweryfikowany ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
* podpułkownik – 9 września 1924 r. ze starszeństwem z 1 lipca 1923 r. i 85 lokatą w korpusie oficerów piechoty
* pułkownik – 1 stycznia 1929 r. ze starszeństwem z 1 stycznia i 21 lokatą w korpusie oficerów piechoty
* generał brygady – 1946

Ordery i odznaczenia

* Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
* Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
* Order Krzyża Grunwaldu III klasy
* Krzyż Niepodległości
* Krzyż Walecznych – czterokrotnie
* Złoty Krzyż Zasługi

Źródła

* Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 13.
* Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 307, 343.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Biografie”