Piąta konferencja „Dni Przemysłu 2013”

Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej (SZ RP) inaczej Wojsko Polskie - siły i środki wydzielone przez państwo do zabezpieczenia jego interesów i prowadzenia walki zbrojnej.
SZ RP stoją na straży suwerenności Narodu Polskiego oraz jego bezpieczeństwa i pokoju. Mogą brać udział w zwalczaniu klęsk żywiołowych, działaniach antyterrorystycznych, akcjach poszukiwawczych, a także ratowania życia ludzkiego. Biorą też udział w oczyszczaniu terenów z materiałów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego i unieszkodliwiają je.
Zwierzchnictwo nad Siłami Zbrojnymi sprawuje prezydent RP, a ogólne kierownictwo zapewnia Minister Obrony Narodowej.
Adambik
Posty: 497
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 24 lis 2010, 22:41

Piąta konferencja „Dni Przemysłu 2013”

Post autor: Adambik »

Piąta konferencja „Dni Przemysłu 2013”, która odbyła się w dniu 19 marca 2013 roku przyniosła kilka nowych informacji na temat konsolidacji polskiego przemysłu zbrojeniowego, współpracy wojska i przemysłu oraz planu modernizacji technicznej armii. O kilku aspektach związanych z unowocześnieniem armii napiszemy wkrótce, na razie ograniczymy się do wskazania ciekawszych punktów konferencji, odnoszących się do współpracy krajowej zbrojeniówki z wojskiem w połączeniu z planami modernizacji technicznej.

Konferencję rozpoczął gospodarz – Podsekretarz Stanu ds. Uzbrojenia i Modernizacji w MON, Waldemar Skrzypczak. Jego zdaniem Siły Zbrojne RP i polski przemysł zbrojeniowy mają wspólne cele i interesy, poziom techniczny i sprawność wojska jest wypadkową kondycji własnej zbrojeniówki, a rozwój przemysłu obronnego w Polsce jest w dużej mierze uzależniony od zamówień resortu obrony. Aby jednak nastąpiła synergia tych wartości, wymagana jest identyfikacja wzajemnych potrzeb i nawiązanie takiej współpracy, która będzie stymulowała rozwój uzbrojenia i sprzętu wojskowego w kierunku oczekiwanym przez SZ RP.

Modernizacja techniczna a potrzeby wojska
Szef Sztabu Generalnego WP, gen. Mieczysław Cieniuch podkreślił istotną rolę jako odgrywa i będzie odgrywał SG w procesie modernizacji technicznej wojska. Odnosząc się do współpracy producentów i użytkowników sprzętu wojskowego powiedział, że o ile „Program modernizacji technicznej SZ RP w latach 2013-2022” będzie dla polskiej zbrojeniówki motorem przetrwania, działania i rozwoju, o tyle współpraca pomiędzy MON a przemysłem obronnym musi opierać się na innowacyjności wyrobów dla wojska, najwyższej jakości realizowanych umów, a także utrzymywaniu możliwości serwisowych przez cały cykl eksploatacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego.


Polski przemysł zbrojeniowy nie może poszczycić się w ostatnich latach sukcesami eksportowymi - MON powinien być najważniejszym ale nie jedynym (praktycznie tak jest teraz) klientem krajowej zbrojeniówki.

Szef SG przedstawił ponadto najważniejsze założenia wspomnianego PMT 2013-2022. I tak najważniejszym dla Sił Powietrznych (jako wyłącznego gestora tego sprzętu) będzie program zakupu odrzutowych samolotów szkolno-treningowych nowej generacji (Advanced Jet Trainer). 8 maszyn ma znaleźć się w kraju do 2017 roku, a kolejne 4 maszyny do 2019 roku (nieoficjalnie wiadomo, że prawdopodobnymi kandydatami będą maszyny proponowane Siłom Powietrznym w poprzednim konkursie, zmienione zapewne zostaną specyfikacje ofertowe).

Marynarka Wojenna otrzyma w tym czasie patrolowiec Ślązak (do 2016 roku). Planowana jest też budowa i zakup dla floty:
okrętów obrony wybrzeża, kryptonim Miecznik (3 jednostki do 2026 roku),
okrętów patrolowych i przeciwminowych, kryptonim Czapla (3 jednostki do 2026 roku),
niszczycieli min, kryptonim Kormoran (3 jednostki do 2022 roku),
okrętów podwodnych, kryptonim Orka (3 jednostki do 2030 roku).

Jak wynika z informacji uzyskanych przez Dziennik Zbrojny okręty obrony wybrzeża (można je nazwać korwetami) oraz okręty patrolowe mają posiadać takie same kadłuby – patrolowce mają mieć kadłub dłuższy o kilka metrów (zostanie to rozwiązane poprzez wstawienie dodatkowej sekcji na śródokręciu). Gen. Cieniuch oświadczył również, ze są prowadzone prace analityczno-koncepcyjne nad okrętem wsparcia działań połączonych, kryptonim Marlin.

W zakresie obrony powietrznej (zarówno Wojsk Lądowych, jak i Sił Powietrznych) szef SG podtrzymał zamiar nabycia do 2022 roku ponad 600 zestawów Grom/Piorun oraz ponad 78 zestawów (wyrzutni) Poprad, 11 baterii zestawów przeciwlotniczych krótkiego zasięgu Narew oraz 6 baterii zestawów obrony powietrznej średniego zasięgu Wisła. Zestawy artyleryjskie i artyleryjsko-rakietowe reprezentowane będą przez systemy Noteć (20 systemów w latach 2018-2022) i Pilica (6 systemów w latach 2014-2018).

Oprócz znanego już "programu śmigłowcowego", zakładającego pozyskanie od 2015 roku łącznie 70 sztuk nowych wiropłatów w kilku wersjach specjalistycznych (48 sztuk maszyn wielozadaniowych - transportowych, 10 sztuk w wariancie poszukiwawczo-ratowniczym i po sześć maszyn zwalczania okrętów podowdnych i ratownictwa morskiego), pojawiła się również ocena SG dotycząca śmigłowców bojowych Kruk, następców Mi-24 – ponad 30 (32) sztuk w perspektywie do 2030 roku, w tym 12 maszyn do 2022 roku.

Szef SG zaprezentował również plan zakupów uzbrojenia dla Wojsk Lądowych – dodatkowe transportery Rosomak (według SG docelowa ilość 877 sztuk w 2019 roku, w tym 64 sztuki 120-mm moździerzy samobieżnych), 124 sztuki Krabów i 60 sztuk wyrzutni rakietowych Homar. Jeśli chodzi o Uniwersalną Modułową Platformę Gąsienicową – wojsko nadal chce wyposażyć w pojazdy powstałe w ramach UPMG „ciężkie” bataliony zmechanizowane – przewiduje się nabycie około 2300 sztuk nowych platform. Na pewno będą kupowane też Indywidualne Systemy Wyposażenia Tytan (co najmniej 14 tysięcy kompletów).

Coraz większa rola bezpilotowców na polu walki implikuje - zdaniem SG - intensyfikację działań w zakresie pozyskania bezzałogowych platform latających. Gen. Cieniuch podkreślił, że w perspektywie lat 2020-2022 chcemy pozyskać dla całych SZ RP:
do 40 kompletów mini-BSP,
do 15 kompletów BSP pionowego startu i lądowania,
do 15 kompletów taktycznych BSP małego zasięgu,
do 10 zestawów taktycznych BSP średniego zasięgu,
4 zestawy BSP średniego zasięgu.

Przemysł zbrojeniowy – czterowymiarowa analiza
Dariusz Bogdan – przedstawiciel Ministerstwa Gospodarki – zaprezentował stanowisko resortu w zakresie rozwoju przemysłu zbrojeniowego w Polsce. W ocenie ministerstwa krajowa zbrojeniówka dysponuje kilkoma atutami, ma także poważne szanse szerszego wejścia na rynki światowe, mimo generalnie niższego poziomu technologicznego niż największe koncerny oraz kryzysu i konsolidacji największych globalnych graczy.

Mocne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia polskiego przemysłu zbrojeniowego w ocenie MG:
Mocne strony

Słabe strony

Doświadczenie w realizacji kompleksowych programów UiSW (w zakresie sprzętu pancernego, artyleryjskiego, systemów dowodzenia i rozpoznania radiolokacyjnego).

Silne uzależnienie od zamówień jednego klienta. Słaba (zbyt niska w stosunku do potencjału) pozycja na rynkach międzynarodowych.

Rosnący (choć niewystarczająco – przyp. DzZ) potencjał technologiczny produktów.

Stosunkowo nieliczna grupa zaawansowanych technologicznie i co za tym idzie konkurencyjnych na rynkach światowych produktów.

Szanse

Zagrożenia

PMT 2013-2022 i znaczące środki na ten cel - zarówno na B+R jak i na zakupy UiSW (stabilne finansowanie na poziomie 1,95% PKB).

Konsolidacja przemysłu zbrojeniowego na świecie – powstawanie transnarodowych koncernów o znacznym potencjale.

Wsparcie ze strony państwa (na rynkach międzynarodowych).

Wygórowane oczekiwania najważniejszego klienta polskiego przemysłu zbrojeniowego.

Możliwość włączenia się w międzynarodowe programy B+R i produkcyjne.



Rezerwy w zakresie poprawy efektywności ekonomicznej.




W ocenie Ministerstwa Gospodarki Polski przemysł zbrojeniowy musi dysponować wiarygodną i odpowiednio wczesną informacją o potrzebach MON w zakresie uzbrojenia i sprzętu wojskowego, uruchamiania procedur związanych z pozyskaniem sprzętu z odpowiednim wyprzedzeniem, stosowania przedpłat i zaliczek umożliwiających zwiększenie płynności finansowej i wskaźników ekonomicznych przedsiębiorstw, stałym kontaktem z MON i wojskiem, wzajemnym informowaniem o możliwościach zbrojeniówki oraz potrzebach wojska, oczekuje również podpisywania wieloletnich umów na dostawy sprzętu, obejmujących cały cykl życia wyrobu.

Z drugiej strony MON ma również własne oczekiwania – m.in. dotyczące skutecznego rozpoznawania przez przemysł potrzeb w zakresie uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz uwzględnienia ich w przyszłej ofercie produktowej, która z kolei musi być konkurencyjna (pod względem parametrów technicznych i cen), a także właściwej realizacji zakontraktowanych dostaw sprzętu.
Pogodzenie postulatów obu stron musi odbywać się na płaszczyźnie współpracy równorzędnych partnerów: przemysł musi lepiej dostosować ofertę do zmieniających się potrzeb rynku (w tym również międzynarodowego), poszukiwać nisz rynkowych, lepiej rozpoznawać potrzeby w zakresie sprzętu, czy wykazywać większą aktywność w rozwoju produkcji i sprzedaży uzbrojenia, natomiast administracja (nie tylko MON) powinna wpierać rozwój przemysłu obronnego w ramach dostępnych instrumentów, w tym pozafinansowych, wypracować model efektywnej współpracy przemysłu z zamawiającymi, czy silniej wspierać przedsiębiorców z branży na rynkach zagranicznych.

Konsolidacja zbrojeniówki
Jak dowiedział się Dziennik Zbrojny, prace nad konsolidacją polskiego przemysłu zbrojeniowego z uwzględnieniem podmiotów, których właścicielem jest MON, czyli wojskowych przedsiębiorstw remontowo-produkcyjnych trwają i na razie nie jest przesądzone jak będzie wyglądała przyszłość polskiej zbrojeniówki (jeden czy dwa podmioty wiodące). Prowadzone są natomiast prace prawne w MON nad zwiększeniem efektywności wydatkowania środków na modernizację techniczną SZ RP (uproszczenie procedur budżetowych, nadanie podsekretarzowi stanu ds. uzbrojenia i modernizacji uprawnień do niezależnego podejmowania decyzji zakupu przy zamówieniach do wysokości 100 mln PLN).

Tekst: Tomasz Kwasek.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Wojsko, technika i uzbrojenie”