Historia budowy metra w Warszawie

Wszelkie zagadnienia dotyczące historii Polski obejmujące szerszy zakres niż dany dział.
historia Polski
Posty: 110
https://www.artistsworkshop.eu/meble-kuchenne-na-wymiar-warszawa-gdzie-zamowic/
Rejestracja: 15 kwie 2014, 04:37

Historia budowy metra w Warszawie

Post autor: historia Polski »

1925 - Władze miasta podejmują uchwałę o wykonaniu projektu budowy metra.

1927 - Komisja do Budowy Kolei Podziemnej Zarządu Miejskiego zatwierdziła wstępny plan budowy przyszłych linii.

1927-1938 - Prace powierzono znanej firmie Rychłowski, Wehr i S-ka. Wykonała ona łącznie 89 odwiertów.

11.1937 - Prezydent Stefan Starzyński powołuje do życia Biuro Studiów i Projektów Kolei Podziemnych.

1938 - Utworzono Biuro Studiów i Projektów Kolei Podziemnej.

1939 - Do tego roku miasto na osi południkowej pokryły szyby odwiertów geologicznych. Sporządzoną dokumentację, odpowiednio zabezpieczoną, ukryto na czas wojny. Szczęśliwie przetrwała i została wydobyta po wojnie.


1946 - Profesor inż. arch. Skibniewski na zebraniu Towarzystwa Urbanistów Polskich przekonywał o potrzebie jak najszybszej budowy metra w Warszawie, na co pozwalały potężne zniszczenia lewobrzeżnej części miasta. W wyniku ogólnego poparcia kół urbanistów i inżynierów powstało Biuro Projektów Szybkiej Kolei Miejskiej. Naczelnym inżynierem został mgr inż. Tadeusz Szuch.

11.02.1948 - Powołano do życia Biuro Projektów Szybkiej Kolei Miejskiej, kierownikiem został inż. Mieczysław Krajewski.


02.1950 - BPSKM zakończyło projekt budowy metra. Niestety, w marcu, po prezentacji całości opracowań, Biuro Polityczne i rząd pod przewodnictwem ówczesnego prezydenta B. Bieruta stwierdziło, że jednak należy poprosić o pomoc ZSRR.

14.12.1950 - Polityczne naciski Moskwy doprowadziły do podjęcia decyzji o budowie metra głębokiego. Metro głębokie z tunelem pod dnem Wisły miało być budową strategiczną. Tunel połączony z koleją zastępowałby mosty, a stacje na głębokości około 50 metrów schrony. Rząd RP zgadza się na sowiecką propozycję.

01.01.1951 - Powstaje Metroprojekt z przekształcenia Biura Projektów SKM (Szybkiej Kolei Miejskiej). Do jego szczupłej kadry dosłano specjalistów z całego kraju, zwiększając stan osobowy do 700 osób. Po zaprzestaniu budowy metra głębokiego, zredukowana do 200 osób załoga budowała do 1982 roku, setki kolektorów, przejścia podziemne, Szpital Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka itp. Dzięki temu w 1982 roku, posiadając duże doświadczenie, była gotowa podjąć się budowy metra.

1952 - Rozpoczęto odwierty głębinowe na Pradze i w Centrum. W latach 1952-1960 ustawiono w Warszawie kilkadziesiąt wież wiertniczych.

01.1953 - Budowa odcinka metra praskiego WT (Wylot Targówka), była prowadzona techniką odkrywkową, przy użyciu klasycznych metod.

02.1953 - Został rozstrzygnięty konkurs projektu na stacje. I-wszą nagrodę przyznano projektowi pt.: "Stacja Plac Teatralny". II nagrodę otrzymało dzieło "Stacja Targowa". Wszystkie projekty były utrzymane w stylu socrealizmu, z wystrojem wnętrz zbliżonym do tych z Pałacu Kultury.

04.1953 - Założono urządzenie do wiercenia, zwane tarczą i przygotowywano się do prac w kierunku Wisły. Już jednak pod koniec roku budowę ograniczono w innych częściach miasta, a na Pradze postanowiono jedynie wykonać tunel szlakowy i komorę rozjezdną przy ulicy Szwedzkiej.

03.1954 - Z polecenia władz wstrzymano budowę metra na terenie całej Warszawy, poza Targówkiem, gdzie tarcza drążyła tunel i układano tubingi, miesięcznie posuwając się o 27 - 30 metrów.

20.03.1954 - Położono setny metr. Wybranie w Warszawie na odcinek doświadczalny fragmentu linii na Pradze, w rejonie ul. Szwedzkiej i Trasy W-Z, było niewątpliwie błędne i zaprowadziło metro donikąd.

1957 - roku rząd podjął decyzję o przerwaniu robót, także na odcinku doświadczalnym. Rozpoczął się trzyletni okres likwidacji skutków budowy metra. Rozwiązano przedsiębiorstwo "Metrobudowa", betonowymi stropami przykryto wykonane szyby.

Fiasko budowy metra, któremu nadano wcześniej wymiar propagandowy i ideologiczny, spowodował zapis cenzury o nie stosowaniu tego określenia względem kolei podziemnej. Wszystkie publikacje prasowe i naukowe techniczne zostały pozbawione tego terminu. Zastępowano je wymyślnymi nazwami takimi jak Szybka Kolej Miejska. Po tym okresie, do roku 1974, trwają prace projektowe ograniczone jedynie do studiów związanych z budową metra płytkiego.

25.01.1982 - Premier rządu, generał Wojciech Jaruzelski, przedstawia w sejmie plan budowy metra w Warszawie.

14.05.1982 - Prezydium rządu podejmuje decyzję Nr 15/82 o rozpoczęciu prac przygotowawczych do budowy metra w Warszawie. Niewątpliwie, oprócz planowanych korzyści komunikacyjnych, rząd gen. Wojciecha Jaruzelskiego liczył na pozyskanie sympatii społeczeństwa, zszokowanemu zaprowadzeniem stanu wojennego 13.12.81 roku.

07.06.1982 - Podpisana została umowa między rządami ZSRR i PRL o współpracy gospodarczej i technicznej przy budowie pierwszej linii metra w Warszawie. Rząd ZSRR zadeklarował dostawy do Warszawy w latach 1983-1995 wszelkich niezbędnych urządzeń i materiałów potrzebnych do budowy metra. Przysłanie specjalistów, oraz szkolenie Polaków na terenie ZSRR. Na to wszystko rząd radziecki udzielił PRL, jak to określano, kredytu na bardzo dogodnych warunkach.

25.10.1982 - Powstał Społeczny Komitet Budowy Metra, który walnie przyczynił się do zrealizowania tej inwestycji.

16.12.1982 - Uchwała Rady Narodowej zatwierdziła nazwy planowanych stacji podziemnej kolei.

23.12.1982 - Rada Ministrów podjęła uchwałę nr 266/82 w sprawie budowy pierwszej linii metra.

15.02.1983 - Powołana została Generalna Dyrekcja Budowy Metra

03.1983 - Na Walnym Zebraniu Sprawozdawczo-Wyborczym Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich ustalono, że kolorem wiodącym pierwszej linii metra jest kolor niebieski. Zgodnie z tą uchwałą, kolor ciemnoniebieski znajduje się obecnie na listwach wzdłuż burt wagonów, w postaci pasa biegnącego przez całą długość każdej stacji i jest kolorem dominującym napisów ostrzegawczych i informacyjnych. Pomysł był dziełem pracowników Biura Projektów Budownictwa Komunalnego i Specjalistycznego "Metroprojekt". W ówczesnych założeniach linia druga miała być w kolorze fioletowo-różowym a trzecia w zielonym.

1983-1986 - Prace na terenie Ursynowa. Dzielnica ta wybudowana w szczerym polu, posiadająca gdzieniegdzie sady a pomiędzy tym rozrzucone bloki, została nagle podzielona przez wykop metra, idący pod obecną Aleją Komisji Edukacji Narodowej. Problemem stało się dotarcie do sąsiedniego bloku czy szkoły. W okresie zimy mieszkańcy Ursynowa podróżowali w zatłoczonych autobusach, złorzeczyli budowie i jej tempu. Poniesiona ofiara opłaciła się jednak.

15.04.1983 - Rozpoczęcie budowy pierwszej linii metra. Zaczęto prace budowy od dwóch tuneli przy ulicy Bartoka i Herbsta, czyli pomiędzy obecnymi stacjami A-4 "Stokłosy" i A-5 "Ursynów". Prace na tym terenie rozpoczęły się jednak od przemieszczania całego uzbrojenia terenu do miejsc przygotowywanych jako "mosty" nad przyszłym wykopem. Należało także przygotować objazdy dla samochodów i przejścia dla pieszych. Budowę planowano zakończyć w 1994 roku w trzech etapach. Pierwszy miał objąć 11 stacji do A-11 "Politechnika" do roku 1990 (opóźnienie 5 lat).

1984 - Prace geologiczne prowadzi Instytut Geologiczny i współpracujący z nim jednocześnie Ośrodek Badań Hydrogeologicznych i Modelowania Matematycznego w Poznaniu.

1984 - W drodze konkursu rozstrzygnięto znak metra. Obecnie stosowana czerwona litera M., ze strzałką skierowaną w dół w prawą stronę, mająca za tło żółte pole w czerwonej obwódce jest dziełem Witolda Popiela. Nawiązywała do wówczas stosowanych znaków na przystankach.

1985 - Na początku roku uruchomiono poligon doświadczalny na Polu Mokotowskim, dla wiercenia tuneli przy użyciu tzw. tarczy. Tarcza ta mogła poruszać się od 0,5 do 3 metrów na dobę, a w praktyce do 2 m. Generalnym projektantem budowy metra był wówczas mgr inż. Tadeusz Romanowski. Zmiana systemu kopania tunelu w Alei Niepodległości z odkrywkowej na tarczową była spowodowana opinią dr hab. inż. R. Ciesielskiego.

09.1986 - Budowa wkracza na Mokotów, zostaje zamknięta Aleja Niepodległości. Dokładnie 11 października ostatnie autobusy przejechały Aleją Niepodległości wzdłuż jej całego odcinka. Zazieleniona dwoma szeregami drzew po każdej stronie Aleja Niepodległości została niestety pozbawiona ponad połowy drzew, które cięto bez jakiejkolwiek myśli o ich przesadzeniu. W ciągu Aleji Niepodległości, stanęły szyby wydobywcze, pojawiły się rury odprowadzające wodę gruntową do studzienek kanalizacyjnych. Zamknieta arteria posiadała nie zerwaną i nie ogrodzoną nawierzchnię na następujących odcinkach, poczynając od ulicy Batorego: Rakowiecka - Dąbrowskiego, Ursynowska - Malczewskiego, Woronicza - Puławska. Ciche uliczki wśród willowej zabudowy, przejęły, wraz z ulicą Puławską, ruch autobusowy i samochodowy.

26.07.1989 - Górnicy z Mysłowic zakończyli drążenie nitek metra pod Alejš Niepodległości o łącznej długości 1862 m. W tym czasie trwało drążenie tuneli pod ul. Waryńskiego i w rejonie Dworca Gdańskiego. Jednocześnie nasiliły się naciski ze strony Banku Światowego aby zaprzestać budowy metra. Rząd i media przyłączają się do nagonki przeciw budowie.

03.1990 - Dociera pierwsza i ostatnia partia daru radzieckiego w postaci wagonów, jednakże z powodu rozpadu ZSRR kończy się na 10 sztukach.

1989-1995 - Wykańczanie obiektów na całej trasie I odcinka I Linii.

05.03.1994 - Dzień otwarty na budowie Warszawskiego Metra. W tym dniu po raz pierwszy warszawiacy mogli przejechać pod ziemią odcinkiem od Kabat do Politechniki. Tłum mieszkańców stolicy, żądny mocnych wrażeń, zszedł do zapylonych pracami wykończeniowymi kilku wyznaczonych stacji. Panował tam nieopisany tłok, na podłodze leżały płyty pilśniowe zabezpieczające kamienną posadzkę. Co kilkanaście minut na stacjach Metro Wilanowska i Ursynów, próbowano wsiąść do zatłoczonych wagonów. Autorowi z tego przejazdu utkwiło w pamięci starsze małżeństwo pokryte pyłem, które najwyraźniej delektowało się tym, że metro jeździ, ich twarze promieniały radością. Tą radość było widać wśród zapylonych gości metra i pań rozdających ulotki i broszury o budowie.

05.03.1995 - Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę stacji "Centrum".

07.04.1995 - Ruszyło warszawskie metro. Przez pierwsze trzy dni przewoziło pasażerów za darmo. Istny szturm jaki zdarzył się tego dnia na wagony metra świadczył o ciekawości, radości i dużym znaczeniu tej chwili dla mieszkańców Warszawy. Uruchomienie pierwszego odcinka I linii metra miało niewątpliwie duże znaczenie dla tej wielkiej inwestycji. W maju 1995 roku ruszyła budowa stacji "Centrum".

11-12.1997 - Na stacji "Centrum" prowadzono roboty wykończeniowe, brakowało natomiast pieniędzy na wykończenie podziemnych garaży.

11.1997 - Dociera z Rosji 18 nowych wagonów, aby zwiększyć ilość wozów w składach z trzech do czterech, a tym samym rozładować tłok.

03.1998 - Opóźniona została budowa stacji "Świętokrzyska", teren bowiem blokowali kupcy z pawilonów przy ulicy Marszałkowskiej. Rozpoczęto drążenie tunelu do stacji "Świętokrzyska".

26.05.1998 - Uruchomiono stację "Centrum", zaś w czerwcu położono kamienie węgielne pod stacje "Świętokrzyska" i "Ratusz". Wraz ze stacją oddano do użytku dwa tunele, każdy o długości około 1240 metrów. Metro osiągneło długość 12,5 kilometra. Koszt budowy stacji wyniósł 120 mln złotych, a koszt wspomnianych tuneli 95 mln złotych. Trasę z Kabat do Centrum pokonywały pociągi w 19 minut 30 sekund. Do obsługi skierowano w szczycie 13, a poza nim 8 pociągów 4-ro wagonowych.

06.1998 - Rozpoczęła się budowa stacji "Ratusz" oznaczonej symbolem A-15.

11.1998 - Zawarto umowę z firmą Alstom-Konstal S.A. na dostawę w latach 2000-2004 108 wagonów typu "Metropolis".

21.04.1999 - Na antresoli stacji "Politechnika" odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej ku czci Profesora Jana Podoskiego (1904 - 1998). Odsłonięcia tablicy dokonała wdowa po profesorze, Pani Jadwiga Podoska. Profesor Podoski całe swoje życie uparcie dążył do budowy metra w Warszawie. Tablica z odlanym jego popiersiem, zawiera cytat z jego wypowiedzi: " Budowa metra przywróci Warszawie rolę wielkiej europejskiej metropolii, która się nam, Polsce, należy..."

06.01.2000 - Górnicy z Mysłowic połączyli tunelem zachodnim stację Świętokrzyska ze stacją Ratusz.

24.07.2000 - Do portu gdańskiego zawinął z Barcelony statek m/s "Cosmea" z Hamburga. Z jego ładowni wyładowano za pomocą dźwigu pływającego pierwszą dostawę wagonów dla Warszawskiego Metra typu "Metropolis". Wagony ustawiono na nabrzeżu wiślanym i przygotowano do transportu po torach kolejowych do Warszawy. W godzinach wieczornych skład przez stację Gdańsk Wiślany wyruszył ciągnięty przez elektrowóz PKP do swojego punktu przeznaczenia. Kontrole nad całością przewozu sprawowała firma spedycyjna "Cargosped".

10.2000 - Tabor wynosił 60 wagonów typu 81 produkcji ZSRR i rosyjskiej, oraz 24 wagony typu "Metropolis" produkcji francuskiej, zmontowane w Hiszpanii. Uruchomiono nowoczesny system bramek wejściowych firmy Ascom Monetel S.A.

11.05.2001 - Oddano do użytku dwie stacje metra. Stacja "Świętokrzyska i stacja "Ratusz" wraz z tunelami kosztowała około 400 mln złotych. Wykonawcą tuneli szlakowych B14 i B15 był PRG Metro Sp. z o.o. oraz PeBeKa Lubin. Stację A-14 "Świętokrzyska" budowała Hydrobudowa 6 S.A. a stację A-15 "Ratusz" Warbud S.A. Czas przejazdu przez cały odcinek Kabaty - Ratusz trwał 22 minuty. Długość linii wydłużyła się do 14,2 kilometrów. Odległość pomiędzy stacją Centrum a Świętokrzyska wynosi 240 m, pomiędzy nią a Ratuszem 970 m.

12.07.2001 - Radni miasta zgodzili się na wybór doradcy finansowo-prawnego, którego zadaniem byłoby przygotowanie programu finansowania budowy drugiej nitki metra. Miała to być budowa prowadzona w oparciu o partnerstwo publiczno-prawne. Z założeń tych nic nie wyszło.

19.12.2003 - Uroczystego otwarcia stacji Dworzec Gdański dokonał Prezydent Warszawy Lech Kaczyński, Wojewoda Mazowiecki Leszek Mizieliński oraz Wicepremier, Minister Infrastruktury Marek Pol. Stację poświęci Jego Eminencja Marian Duś - Biskup Pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej. Z tej okazji wydano Karty Miejskie z wizerunkiem stacji i jednorazowe bilety ze stosownym nadrukiem. Na uroczystość otwarcia zostali zaproszeni mieszkańcy Warszawy. Bezpośrednio po uroczystości, ok. godz. 13 stacja została włączona do ruchu.

08.04.2005 - Stacja Plac Wilsona została włączona do ruchu pasażerskiego o godz. 5:08. Koszt budowy stacji, komory torów odstawczych i budowa nowej ulicy Słowackiego wraz z torami tramwajowymi: 92 mln złotych.

2005 - Zakończenie trwających 5 lat dostaw wagonów Metropolis. W sumie dostarczono 108 wagonów połączonych w 18 pociagów.

29.12.2006 - Uruchomiony zostaje odcinek Plac Wilsona - Marymont. W założeniu otwarty miał być razem z kolejnym odcinkiem do stacji Słodowiec. Jednak z powodu przeciągających się protestów firm budowlanych jej budowa i ukończenie opóźniło się o ponad rok. Ponieważ na stacji Marymont nie przewidywano możliwości zawracania pociągów metro nadal kończyło trasę na Placu Wilsona, a do Marymontu kursował zachodnim torem jeden skład wahadłowy, początkowo co 15 minut, z czasem co 9 minut, powodując dezorientację pasażerów na stacji Plac Wilsona. Taka organizacja trwała do 9.03.2008. Od 20.03.2008 wszystkie pociągi jeździły do Marymontu obydwoma torami, ponieważ zawracały już na Słodowcu (bez pasażerów).

29.12.2006 - Pierwsza i jak dotąd jedyna zmiana nazwy istniejącej stacji. Organizacje kombatanckie zgłosiły wniosek przemianowania stacji „Ratusz” na „Arsenał”, dla podkreślenia miejsca bohaterskiej akcji Powstańców Warszawskich. Rada Warszawy przyjęła rozwiązanie kompromisowe nadając mało gramatyczną nazwę dwuczęściową „Ratusz Arsenał”. Zmianie uległa też nazwa budowanej stacji „Bielany” na „Stare Bielany”. Podobna zmiana nazwy przed wybudowaniem dotknęła wcześniej obecną stację „Słodowiec”, która pierwotnie miała się nazywać „Park Kaskada”.

05-12.2007 - Dostawa 30 wagonów środkowych produkcji rosyjskiej. Dzięki temu zakupowi udało się zwiększyć długość rosyjskich pociągów z 4 do 6 wagonów.

23.04.2008 - Otwarcie stacji Słodowiec. To druga po Centrum stacja z peronami po prawej stronie.

25.10.2008 - Otwarcie po 25 latach budowy ostatniego odcinka pierwszej linii wraz z trzema stacjami: Stare Bielany, Wawrzyszew i Młociny oraz wielkim węzłem przesiadkowym i parkingiem Parkuj i Jedź. Ostatnie stacje pierwszej linii położone są tuż pod powierzchnią ulicy i mają perony po prawej stronie torowiska. Ostatni odcinek metra budowany był w znacznie szybszym tempie, dzięki dofinansowaniu z funduszy Unii Europejskiej.

08-12.2008 - Dostawa kolejnych trzech pociągów produkcji rosyjskiej. Od tych z poprzednich dekad różnią się m.in. nową ścianą czołową z tworzyw sztucznych oraz zmienionym układem wentylacji, jak się okazało mało wydajnym i powodującym w wagonach zaduch.

2008 - Na stacjach metra pojawiły się wreszcie zegary wskazujące czas do przyjazdu najbliższego pociągu. Do tej pory przez kilkanaście lat pasażerowie mieli do dyspozycji tylko zegary podające czas jaki minął od odjazdu poprzedniego, co budziło wśród pasażerów ogólne rozbawienie.

03-08.2009 - Realizacja drugiego zamówienia na wagony rosyjskie. Po dostawie czterech pociągów Metro Warszawskie ma do dyspozycji 40 pociągów, czyli 20 wagonów

2009 - Ostateczne rozstrzygnięcie przetargu na budowę drugiej linii metra. Zwycięzcą zostaje włosko-tureckie konsorcjum Astaldi-Gülermak. Pierwszy odcinek od Ronda Daszyńskiego do Dworca Wileńskiego ma być gotowy w 2013 roku.
09.2010 - Rozpoczęcie budowy stacji Rondo Daszyńskiego - pierwszej stacji centralnego odcinka II linii metra.
06.2011 - Zamknięcie całej ul. Świętokrzyskiej w Śródmieściu oraz ul. Sokolej na Pradze na potrzeby budowy II linii metra.
10.2011 - Zamknięcie skrzyżowania ul. Targowej i al. Solidarności na potrzeby budowy stacji Dworzec Wileński.
02.2012 - W wiedeńskiej fabryce koncernu Siemens rusza produkcja 35 nowych 6-wagonowych pociągów Inspiro przeznaczonych dla warszawskiego metra.
16.05.2012 - Start tarczy górniczej "Anna" drążącej tunel od Ronda Daszyńskiego w kierunku stacji Powiśle.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Historia Polski ogólnie”