Bogufał III z Czerlina
: 20 gru 2010, 21:06
Bogufał III herbu Poraj, (?-zm.16/17 grudnia 1264), biskup poznański od 1254.
Urodził się w Czerlinie (część opracowań twierdzi, że we Wronczynie). Studiował na bliżej nieokreślonym uniwersytecie zachodnim, zdobywając tytuł magistra, co otworzyło mu drogę kariery kościelnej. Około 1221-1222 był już kanonikiem gnieźnieńskim, w 1232 scholastykiem łęczyckim, w 1238 archidiakonem gnieźnieńskim, w tym samym roku został też kanonikiem poznańskim. W latach 1240-1246 był kanclerzem księcia Przemysła I. W 1250 ustąpił ze scholasterii łęczyckiej, obejmując zarazem prepozyturę gnieźnieńską. 10 maja 1254 wybrany przez kapitułę biskupem poznańskim. Jeszcze w 1254 uzyskał zatwierdzenie wyboru przez metropolitę. 21 lutego 1255 konsekrowany w Lądzie przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Pełkę w asyście 4 biskupów. W 1257 wziął udział w synodzie prowincjonalnym w Łęczycy, dokończył budowę nowego prezbiterium katedry poznańskiej. Prowadził świecki tryb życia dbając o powiększenie majątków biskupich, erygował kilka nowych parafii.
Bibliografia
* J. Nowacki, Dzieje Archidiecezji Poznańskiej, t.2, Poznań 1964, s.57-58.
* Karol Maleczyński: O kanclerzach polskich XII wieku, Kwartalnik Historyczny, nr 42 (1928), s. 42-43
* Jacek Maciejewski: Episkopat polski doby dzielnicowej, 1180-1320, Tow. Nauk. Societas Vistulana, 2003, s. 257-258
Urodził się w Czerlinie (część opracowań twierdzi, że we Wronczynie). Studiował na bliżej nieokreślonym uniwersytecie zachodnim, zdobywając tytuł magistra, co otworzyło mu drogę kariery kościelnej. Około 1221-1222 był już kanonikiem gnieźnieńskim, w 1232 scholastykiem łęczyckim, w 1238 archidiakonem gnieźnieńskim, w tym samym roku został też kanonikiem poznańskim. W latach 1240-1246 był kanclerzem księcia Przemysła I. W 1250 ustąpił ze scholasterii łęczyckiej, obejmując zarazem prepozyturę gnieźnieńską. 10 maja 1254 wybrany przez kapitułę biskupem poznańskim. Jeszcze w 1254 uzyskał zatwierdzenie wyboru przez metropolitę. 21 lutego 1255 konsekrowany w Lądzie przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Pełkę w asyście 4 biskupów. W 1257 wziął udział w synodzie prowincjonalnym w Łęczycy, dokończył budowę nowego prezbiterium katedry poznańskiej. Prowadził świecki tryb życia dbając o powiększenie majątków biskupich, erygował kilka nowych parafii.
Bibliografia
* J. Nowacki, Dzieje Archidiecezji Poznańskiej, t.2, Poznań 1964, s.57-58.
* Karol Maleczyński: O kanclerzach polskich XII wieku, Kwartalnik Historyczny, nr 42 (1928), s. 42-43
* Jacek Maciejewski: Episkopat polski doby dzielnicowej, 1180-1320, Tow. Nauk. Societas Vistulana, 2003, s. 257-258