Jan II albo Janusz Suchywilk Strzelecki herbu Grzymała

[Artur Rogóż]

Jan II albo Janusz Suchywilk Strzelecki herbu Grzymała (ur. ok. 1310, zm. 5 kwietnia 1382 w Żninie) - kanclerz krakowski w latach 1357-1373, dziekan krakowski, kanclerz wielki koronny, arcybiskup gnieźnieński w latach 1374 -1382.

Janusz Suchywilk był synem Przecława z Gułtowa herbu Grzymała (zm. ok. 1378), starosta kaliski od 1348, wojewody kaliskiego od 1360. Matką Suchywilka była siostra Jarosława Bogorii, arcybiskupa gnieźnieńskiego. Był siostrzeńcem arcybiskupa Jarosława Bogorii Skotnickiego. Ukończył studia prawnicze w Bolonii. Należał do Rady Królewskiej już w 1356. Kontynuował budowanie katedry gnieźnieńskiej. Nazwany Suchywilk podobno z powodu szczupłego wyglądu. Niektórzy uważali, że Jan II zaniedbywał swe pasterskie obowiązki, zabiegając głównie o dobra materialne.
Pomagał Kazimierzowi Wielkiemu w umacnianiu państwa, jego centralizacji i wzmacnianiu władzy, reformowaniu wymiaru sprawiedliwości. Był współautorem statutu Kazimierza Wielkiego dla Akademii Krakowskiej. Po śmierci króla był wykonawcą jego testamentu i zwolennikiem kandydatury Każka Słupskiego na jego następcę. Był przywódcą opozycji przeciw Ludwikowi Węgierskiemu.

* 1377 - Ludwik Węgierski zorganizował zbrojną wyprawę na Litwę, ponieważ władający Chełmem i Bełzem bratanek Witolda nie składał mu hołdu lennego, który składał Kazimierzowi Wielkiemu. Wyprawę wsparł finansowo Janusz Suchywilk przeznaczając na nią 200 kop groszy.
* 1378 - zwołał synod biskupi w Kaliszu z udziałem biskupów: włocławskiego, lubelskiego i krakowskiego, którego celem było uwolnienie duchowieństwa od danin królewskich. Wysłano delegację z postulatami do Ludwika Węgierskiego, który zmniejszył poradlne z 3 na 2 grosze z łana. Został wyniesiony przez króla Ludwika Węgierskiego na pierwszy stopień senatu.

* 1380 - przeniósł parafię ze wsi Pólko do Konar /w dobrach stołowych biskupów gnieźnieńskich zlokalizowanych przy ujściu Pilicy do Wisły (dawna Ziemia czerska- teraz Gmina Warka).
* 1381 - potwierdził dokument sprzedaży wójtostwa w Łowiczu.

W czasie swojego pontyfikatu erygował min. kościół parafialny w Budzisławiu Kościelnym.
W 1364 roku został właścicielem klucza kobylańskiego, w skład którego wchodziła Dukla. Otrzymał ten klucz od swoich rodziców. W 1366 roku przekazał swoje dobra bratankom z wyłączeniem linii żeńskiej, ustanowił w ten sposób pierwszą ordynację w Polsce. Kazimierz Wielki potwierdził ten dokument. W 1376 r oddał zarząd nad zamkiem w Opatówku /był własnością biskupów gnieźnieńskich/ swoim bratankom Piotrowi i Mikołajowi, którzy po jego śmierci nie chcieli go dobrowolnie zwrócić.