Jerzy Albrecht Denhoff (lub równoważnie Doenhoff) herbu Dzik

[Artur Rogóż]

Jerzy Albrecht Denhoff (lub równoważnie Doenhoff) herbu Dzik (ur. 1640 – zm. w 1702) – kanclerz wielki koronny, biskup kamieniecki w latach 1685-1687 [1], przemyski w latach 1689-1701 i krakowski w latach 1701-1702.

W 1685 został biskupem kamienieckim, w 1687 osobistym kanclerzem królowej Marii Kazimiery. W 1690 został biskupem przemyskim. W 1688 mianowany kanclerzem wielkim koronnym. Był początkowo stronnikiem Marysieńki, później skłaniał się w stronę stronnictwa profrancuskiego. W czasie elekcji po śmierci Jana III Sobieskiego, w 1697 popierał kandydaturę księcia Contiego. Jako kanclerz wysłał do Ludwika XIV pismo zawiadamiające o wyborze księcia na króla Polski. Poparł jednak wkrótce Augusta II i z jego rąk otrzymał w 1701 biskupstwo krakowskie. Biskupem krakowskim był zaledwie pół roku. Pochowany został w rodzinnej kaplicy w Częstochowie.
Przypisy

1. ↑ Kazimierz Piwarski, Jerzy Albrecht Denhoff, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1939-1946 t. V, s. 113-114.