Mieczysław Cygan

[Artur Rogóż]

Mieczysław Cygan (ur. 1921 w Koniuszkach w woj. lwowskim, zmarł w kwietniu 2006) - polski wojskowy, generał brygady, doktor nauk wojskowych, wojewoda gdański w latach 1982-1988.


gen. bryg. Mieczysław Cygan

Kształcił się we Lwowie. W 1940 usiłował przedostać się przez Węgry do WP we Francji, jednak został aresztowany przez sowiecką służbę graniczną i zesłany do Komi ASSR (rodzina do Kazachstanu) i pracował przy wyrębie tajgi. W 1943 dotarł do miasta Łalsk i zgłosił się do służby w 1 DP im. T. Kościuszki. Przeszedł szlak bojowy 2 DP jako oficer polityczny 2 pułku artylerii lekkiej. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Artylerii i pełnił służbę w tejże dywizji na stanowiskach liniowych.

Po wojnie ukończył ASG w Rembertowie i SGPiS w Warszawie. Zajmował wiele stanowisk dowódczych, administracyjnych oraz w wyższym szkolnictwie wojskowym, był m.in. dowódcą pułku piechoty na Śląsku, dowódcą 1 DZ im. Kościuszki, zastępcą dowódcy - kwatermistrzem Marynarki Wojennej, kwatermistrzem Warszawskiego Okręgu Wojskowego, szefem sztabu Głównego Kwatermistrzostwo WP - zastępcą Głównego Kwatermistrza WP, komendantem Ośrodka Szkolenia Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu, dyrektorem Departamentu Wojskowego w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego (1967-1969, szefem katedry tyłów w ASG w Rembertowie (1969-1978) oraz w latach 1978-1982 szefem Zespołu Naukowego w SG WP. Po wprowadzeniu stanu wojennego był w latach 1982-1988 był wojewodą gdańskim.

W październiku 1964 awansowany uchwałą Rady Państwa PRL do stopnia generała brygady. Akt nominacyjny wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL Edward Ochab.

Od 1957 wiceprezes CWKS Legia Warszawa do spraw administracyjno - finansowych. Członek PPR oraz PZPR. W latach 1982-1988 członek Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. W 1985 roku został powołany w skład Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. W latach 1989 do 1990 - Sekretarz Generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

W dniu 22 listopada 1989 został pożegnany oficjalnie przez ministra obrony narodowej gen. armii Floriana Siwickiego w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej. Na początku 1990 został przeniesiony w stan spoczynku.

Autor opublikowanej w 1968 przez Wydawnictwo MON książki autobiograficznej Poczta polowa 19-358.

Odznaczony m.in. Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1983) i II klasy (1973) oraz Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1988).
Źródła

* K. Adamek, Wyższa Szkoła Oficerska Służb Kwatermistrzowskich im. Mariana Buczka: dzieje kształcenia oficerów kwatermistrzostwa WP, Wydawnictwo MON, Warszawa 1986;
* H.P. Kosk Generalicja Polska, tom I, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1999;
* Wojskowy Przegląd Historyczny, 1990, nr 1-2 (131-132), str. 276;
* http://www.legialive.pl/news/30979_Hist ... _roku.html