Henryk Koczara

[Artur Rogóż]

Henryk Koczara (ur. 21 stycznia 1921 w Białymstoku, zm. 15 sierpnia 2006 w Warszawie) – generał dywizji Wojska Polskiego, oficer aparatu partyjno-politycznego WP, wieloletni współpracownik i zastępca generałów: Wojciecha Jaruzelskiego i Józefa Baryły, mgr nauk społecznych.
Życiorys

Podczas okupacji pracował jako robotnik. Do Wojska Polskiego wstąpił w 1944. Absolwent Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego. W okresie swej ponad 40-letniej zawodowej służby wojskowej sprawował m.in. następujące funkcje:

* zastępcy ds. politycznych komendanta Oficerskiej Szkoły Artylerii nr 2 w Olsztynie (1949-1952);
* zastępcy ds. politycznych komendanta Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu (1952-1956),
* zastępcy ds. politycznych dowódcy 12 Dywizji Zmechanizowanej w Szczecinie (1956-1960; dowódcą dywizji był wówczas gen.Wojciech Jaruzelski),
* zastępcy ds. politycznych dowódcy 1. Korpusu Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju w Warszawie (1960-1964; od 1962 – 1 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju; korpusem dowodzili wówczas kolejno gen. Roman Paszkowski i gen. Władysław Jagiełło),
* zastępcy ds. politycznych dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie (1964-1969);
* komendanta Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w Warszawie (1969–1972),
* zastępcy szefa Głównego Zarządu Politycznego WP (1972–1980);
* I zastępcy szefa Głównego Zarządu Politycznego WP (1980–1983),
* attaché wojskowego, morskiego i lotniczego Ambasady PRL w Moskwie (1983–1986);
* od 1986 w stanie spoczynku.

Awanse generalskie

* październik 1968 – awans na generała brygady z rąk przewodniczącego Rady Państwa PRL Marszałka Polski Mariana Spychalskiego;
* październik 1976 – awans na generała dywizji z rąk I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka.

Działalność partyjna

Działacz PPR i PZPR. Na V Zjeździe PZPR (1968) wybrany w skład Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. Na VII Zjeździe PZPR (1975) oraz na VIII Zjeździe PZPR (1980) wybrany w skład Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR (pozostawał w jej składzie do IX Zjazdu PZPR w lipcu 1981). W latach 1980-1981 członek Prezydium Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej. Był członkiem Państwowej Komisji Wyborczej w wyborach do Sejmu PRL VIII kadencji w 1980.

Zmarł po długoletniej chorobie 15 sierpnia 2006 w Warszawie.
Odznaczenia

* Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
* Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
* Order Sztandaru Pracy II klasy
* Srebrny Krzyż Zasługi (dwukrotnie)
* Medal 10-lecia Polski Ludowej
* Medal 30-lecia Polski Ludowej
* Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
* Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
* Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
* Medal "Za udział w walkach o Berlin"
* Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
* Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
* Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
* Srebrna Odznaka "Za Zasługi w Ochronie Granic PRL"
* Złota Honorowa Odznaka PCK I stopnia
* Medal Pamiątkowy "100 lat Polskiego Ruchu Robotniczego" (1982)
* Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR)
* Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (ZSRR)
* Medal za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945 (ZSRR)
* Medal "40 lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945" (ZSRR)
* Medal Braterstwa Broni (ZSRR)
* Medal "Za umacnianie Braterstwa Broni" (Bułgaria)

Bibliografia

* A. Ciupiński – Wojskowa Akademia Polityczna im. Feliksa Dzierżyńskiego, 1951-1986, Wojskowa Akademia Polityczna, Warszawa 1986;
* J. Głośny, J. Zasadziński – Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Obrony Przeciwlotniczej im. por. Mieczysława Kalinowskiego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1983;
* L. Grot, T. Konecki, E. Nalepa – Pokojowe dzieje Wojska Polskiego, Warszawa 1988;
* H.P. Kosk – Generalicja polska, tom 1, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1999;
* L. Kowalski – Generał ze skazą, Wydawnictwo Rytm, Warszawa 2001;
* P. Martell, G. P. Hayes, World military leaders, Bowker, New York 1974;
* E. Rozłubirski – Bez pardonu, Wydawnictwo Projekt, Warszawa 1997;
* J. Stroynowski – Who's who in the socialist countries of Europe: a biographical encyclopedia of more than 12,600 leading personalities in Albania, Bulgaria, Czechoslovakia, German Democratic Republic, Hungary, Poland, Romania, Yugoslavia, tom 2, K.G. Saur Pub., 1989;
* Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. generała Józefa Bema. Zarys historii 1943-1969, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974;