Wsiewołod Strażewski
: 04 mar 2011, 17:01
Wsiewołod Strażewski (ur. 21 sierpnia 1897 w Wierzbołowie na Suwalszczyźnie, zm. 25 sierpnia 1973 w Warszawie) - generał dywizji Ludowego Wojska Polskiego, pułkownik Armii Czerwonej.
W 1917 ukończył w Surażu seminarium nauczycielskie i pracował jako nauczyciel na terenach Rosji. W 1920 ukończył Wyższy Kurs Pedagogiczny w Moskwie.
Służba w wojsku
Od 1923 oficer zawodowy Armii Czerwonej, gdzie pełnił służbę jako dowódca kompanii 66 Pułku Piechoty 29 Dywizji Piechoty. W l. 1927 - 1928 komisarz 86 Pułku Piechoty w tej dywizji. Potem na wyższych stanowiskach służbowych w Sztabie Głównym. W czerwcu 1938 aresztowany w ramach wielkiej czystki i formalnie w rezerwie. W grudniu 1940 powrócił do służby, wykładowca na Wyższych Kursach Doskonalenia Szefów Sztabu. Walczył z hitlerowcami na Frontach: Stalingradzkim, 2 Ukraińskim i 1 Białoruskim m. in. szef sztabu 299 Dywizji Piechoty i 33 Gwardyjskiego Korpusu Piechoty w stopniu pułkownika.
W marcu 1944 skierowany do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR: zastępca szefa sztabu Armii Polskiej ds. mobilizacyjnych, potem szef sztabu 1 Armii Wojska Polskiego. Generał brygady z listopada 1944. Od marca 1945 pierwszy wiceminister Obrony Narodowej. Generał dywizji z sierpnia 1945. Potem kolejno dowódca Okręgu Wojskowego: III Poznańskiego w l. 1946-1948, I Warszawskiego w l. 1948-1949, IV Śląskiego w l. 1949-1956.
W listopadzie 1956 powrócił do ZSRR gdzie w marcu 1957 został zdemobilizowany.
W czasie wydarzeń czerwcowych w Poznaniu wydał rozkaz użycia ciężkiej artylerii w przypadku przedłużania się walk w centrum miasta.
Przyjeżdżał często do Polski, gdzie się m. in. leczył. Zmarł w Warszawie. Żona i córka pozostały w Polsce.
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim razem z córką.
Wykształcenie wojskowe
Akademia Wojskowa im. M. Frunzego w Moskwie (1935-1936)
Akademia Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa w Moskwie (1954-1955)
Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy
Order Krzyża Grunwaldu II i III klasy
Order Odrodzenia Polski II i III klasy
Order Virtuti Militari IV klasy
Bibliografia
H.P. Kosk - "Generalicja polska" t. 2, wyd.: Oficyna wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
Mała Encyklopedia Wojskowa wyd.: MON Warszawa 1971
Warszawski Okręg Wojskowy. Historia i współczesność, Wyd. Bellona, Warszawa 1997
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Wsiewo%C5% ... C5%BCewski”
W 1917 ukończył w Surażu seminarium nauczycielskie i pracował jako nauczyciel na terenach Rosji. W 1920 ukończył Wyższy Kurs Pedagogiczny w Moskwie.
Służba w wojsku
Od 1923 oficer zawodowy Armii Czerwonej, gdzie pełnił służbę jako dowódca kompanii 66 Pułku Piechoty 29 Dywizji Piechoty. W l. 1927 - 1928 komisarz 86 Pułku Piechoty w tej dywizji. Potem na wyższych stanowiskach służbowych w Sztabie Głównym. W czerwcu 1938 aresztowany w ramach wielkiej czystki i formalnie w rezerwie. W grudniu 1940 powrócił do służby, wykładowca na Wyższych Kursach Doskonalenia Szefów Sztabu. Walczył z hitlerowcami na Frontach: Stalingradzkim, 2 Ukraińskim i 1 Białoruskim m. in. szef sztabu 299 Dywizji Piechoty i 33 Gwardyjskiego Korpusu Piechoty w stopniu pułkownika.
W marcu 1944 skierowany do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR: zastępca szefa sztabu Armii Polskiej ds. mobilizacyjnych, potem szef sztabu 1 Armii Wojska Polskiego. Generał brygady z listopada 1944. Od marca 1945 pierwszy wiceminister Obrony Narodowej. Generał dywizji z sierpnia 1945. Potem kolejno dowódca Okręgu Wojskowego: III Poznańskiego w l. 1946-1948, I Warszawskiego w l. 1948-1949, IV Śląskiego w l. 1949-1956.
W listopadzie 1956 powrócił do ZSRR gdzie w marcu 1957 został zdemobilizowany.
W czasie wydarzeń czerwcowych w Poznaniu wydał rozkaz użycia ciężkiej artylerii w przypadku przedłużania się walk w centrum miasta.
Przyjeżdżał często do Polski, gdzie się m. in. leczył. Zmarł w Warszawie. Żona i córka pozostały w Polsce.
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim razem z córką.
Wykształcenie wojskowe
Akademia Wojskowa im. M. Frunzego w Moskwie (1935-1936)
Akademia Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa w Moskwie (1954-1955)
Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy
Order Krzyża Grunwaldu II i III klasy
Order Odrodzenia Polski II i III klasy
Order Virtuti Militari IV klasy
Bibliografia
H.P. Kosk - "Generalicja polska" t. 2, wyd.: Oficyna wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
Mała Encyklopedia Wojskowa wyd.: MON Warszawa 1971
Warszawski Okręg Wojskowy. Historia i współczesność, Wyd. Bellona, Warszawa 1997
Źródło „http://pl.wikipedia.org/wiki/Wsiewo%C5% ... C5%BCewski”